پلاستیک جدیدی که بعد از استفاده ناپدید می شود!
به گزارش بی بی سرور، یک پلاستیک جدید که ماده اصلی سازنده آن باکتری ها هستند، زمانیکه دیگر به آن نیاز ندارید، ناپدید می شود.
به گزارش بی بی سرور به نقل از ایسنا، اتکای ما به پلاستیک به یک مشکل بزرگ تبدیل گشته است، بنا بر این است که محققان در مورد نوع جدیدی از این مواد هیجان زده هستند. ماده ای که به سبب وجود هاگ های باکتریایی موجود داخل آن، قابلیت های زیست تخریبی داخلی دارد.
به نقل از اس ای، این پلاستیک خودتخریب یا خودهضم جدید، پلی اورتان ترموپلاستیک(TPU) و باکتری باسیلوس سابتیلیس(Bacillus subtilis) را ترکیب می کند.
محققان با قرار دادن مکرر هاگ ها در معرض سطوح فزاینده گرما دریافتند که این باکتری در نهایت می تواند با دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مورد نیاز برای مخلوط کردن هاگ های باکتری و TPU با یکدیگر تطابق یابد.
تلاشهای گذشته برای یافتن راه هایی برای تجزیه سریع پلاستیک ها، اغلب از آنزیم ها و قارچ های باکتریایی از خاک و توده های کمپوست که این میکروب ها در آنها به صورت طبیعی فراوان هستند، منشأ می گرفت. اما این ماده جدید فقط به هاگ های باکتری داخل خود نیاز دارد که با مقداری مواد مغذی و رطوبت باردیگر بیدار می شوند تا آغاز به تجزیه شدن کنند.
جان پوکورسکی دانشمند پلیمر در دانشگاه سن دیگو(UC San Diego) که این تیم را رهبری می کرد، می گوید: آن چه قابل توجه است اینست که مواد ما حتی بدون حضور میکروب های اضافی تجزیه می شود.
وی ادامه داد: به احتمال زیاد، بیشتر این پلاستیک ها احتمالا به تأسیسات کمپوست سازی غنی از میکروب ختم نمی شوند. ازاین رو این قابلیت خود تخریبی در یک محیط عاری از میکروب، فناوری ما را همه کاره تر می کند.
این تحقیق شامل چندین مرحله مهم بود که با انتخاب باکتری B. subtilis آغاز شد. این نوعی از باکتری است که قبلاً با تجزیه پلاستیک مرتبط بوده است و می تواند در حالت غیرفعال و بدون ذخایر معمول غذا و انرژی زنده بماند.
مرحله بعدی، آزمایش سرعت تجزیه این پلاستیک جدید بود. در شرایط ایده آل کمپوست که باکتری ها را از حالت خفته خود باردیگر بیدار می کرد، ۹۰ درصد پلاستیک در پنج ماه ناپدید شد. نشانه های مثبتی وجود داشت در خصوص این که سطحی از تخریب می تواند در شرایط کمتر ایده آل هم رخ دهد.
اگر قرار باشد این پلاستیک به صورت تجاری توسعه یابد، می تواند در دفع پلاستیک ها بسیار مهم باشد، چون که تحقیقات نشان می دهند که همه پلاستیک های کمپوست پذیر آنطور که تبلیغ می شود، تجزیه نمی شوند.
علاوه بر این، محققان علاوه بر زیست تخریب پذیری این پلاستیک جدید دریافتند هاگ های باکتری، این ماده را تا ۳۰ درصد قوی تر می کند و همینطور به قابلیت کشش آن می افزاید.
پوکورسکی می گوید: هر دوی این خصوصیت ها تنها با افزودن هاگ ها بسیار بهبود می یابند. این عالی است، چونکه افزودن هاگ خواص مکانیکی را فراتر از محدودیت های شناخته شده می برد، جایی که قبلاً بین استقامت کششی و کشش پذیری تعادل وجود نداشت.
پلی اورتان ترموپلاستیک(TPU) به شکل گسترده در انواع محصولات از قاب های گوشیها گرفته تا قطعات خودرو استفاده می شود، اما هم اکنون هیچ راه موثری برای بازیافت آن وجود ندارد. از آنجاییکه تولید پلاستیک با سرعت زیاد بیشتر می شود، ما نیاز فوری به راه هایی برای محدود کردن میزان توزیع آن در محیط زیست داریم.
در اینجا فضای زیادی برای تحقیقات آینده، از اطمینان از بی ضرر بودن باکتری های باقی مانده بعد از تجزیه گرفته تا آزمایش با ترکیب های مختلف پلاستیک و باکتری و افزایش مقیاس کل این فرایند وجود دارد.
در همین حال، محققان دیگری در تلاش هستند تا پلاستیک هایی بسازند که از سوخت های فسیلی مانند نفت خام یا مشتقات آن ساخته نشده باشند.
آدام فیست مهندس زیستی در دانشگاه سن دیگو می گوید: انواع مختلفی از پلاستیک های تجاری وجود دارند که سر آخر به محیط زیست راه می یابند و TPU تنها یکی از آنهاست.
وی ادامه داد: یکی از گامهای بعدی ما گسترش دامنه مواد زیست تخریب پذیر است که می توانیم با این فناوری بسازیم.
این پژوهش در مجله Nature Communications انتشار یافته است.
منبع: بی بی سرور
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب