تشخیص زودهنگام سرطان مغز با یک تراشه زیستی
به گزارش بی بی سرور، یک تراشه زیستی جدید می تواند سرطان مغز را با دقت و حساسیت بالا تشخیص دهد.
به گزارش بی بی سرور به نقل از ایسنا، بیماران گلیوبلاستوما به صورت میانگین ۱۲ تا ۱۸ ماه بعد از تشخیص زنده می مانند. محققان «دانشگاه نوتردام» یک دستگاه جدید و خودکار ساخته اند که قادر به تشخیص سرطان مغز سریع و غیرقابل درمان گلیوبلاستوما در کمتر از یک ساعت است.
به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه نوتردام، محور تشخیص یک تراشه زیستی است که از فناوری الکتروکینتیک برای شناسایی نشانگرهای زیستی یا «گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی»(EGFRs) فعال استفاده می نماید. این گیرنده ها در بعضی سرطان ها مانند گلیوبلاستوما بیش از اندازه بیان می شوند و در وزیکول های خارج سلولی وجود دارند.
«هسوئه چیا چانگ»(Hsueh-Chia Chang) استاد مهندسی شیمی و بیومولکولی دانشگاه نوتردام و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: وزیکول های خارج سلولی یا اگزوزوم ها نانوذرات منحصربه فردی هستند که توسط سلول ها ترشح می شوند. آنها ۱۰ تا ۵۰ برابر بزرگ تر از یک مولکول هستند و بار ضعیفی دارند. فناوری ما به صورت ویژه برای این نانوذرات طراحی شده است و از خصوصیت های آنها به نفع ما استفاده می نماید.
چالش برای محققان دو جنبه بود.
۱. ایجاد فرآیندی که بتواند بین گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی فعال و غیر فعال تمایز قائل شود.
۲. ایجاد یک فناوری تشخیصی حساس و در عین حال انتخابی برای شناسایی گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی فعال روی وزیکول های خارج سلولی در نمونه های خون.
محققان در این پروژه، یک تراشه زیستی ابداع کردند که از یک سنسور ارزانقیمت الکتروکینتیک استفاده می نماید. با عنایت به اندازه وزیکول های خارج سلولی، آنتی بادی های روی سنسور می توانند پیوندهای گوناگونی را با یک وزیکول خارج سلولی برقرار کنند. این شیوه به صورت قابل توجهی حساسیت و تشخیص را زیاد می کند.
نانوذرات سیلیس مصنوعی، حضور گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی فعال را روی وزیکول های خارج سلولی گزارش می دهند. هنگامی که وزیکول های خارج سلولی و گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی فعال وجود داشته باشند، تغییر ولتاژ مشاهده می شود که نشان دهنده وجود گلیوبلاستوما در بیمار است. این راهبرد سنجش بار الکتریکی، تداخل رایج در سنسورهای کنونی را که از واکنش های الکتروشیمیایی یا فلورسنس استفاده می نمایند، به حداقل می رساند.
«ساتیاجیوتی سناپاتی»(Satyajyoti Senapati) دانشیار پژوهشی مهندسی شیمی و بیومولکولی دانشگاه نوتردام و یکی از محققان این پروژه اظهار داشت: سنسور الکتروکینتیک به ما امکان می دهد تا کارهایی را انجام دهیم که با سایر روش های تشخیصی ممکن نیستند. ما می توانیم مستقیما خون را بدون هیچ گونه پیش درمانی برای جداسازی وزیکول های خارج سلولی بارگیری نماییم چونکه سنسور ما تحت تاثیر ذرات یا مولکول های دیگر قرار نمی گیرد و نسبت به سایر فناوری ها برای تشخیص بیماری حساس تر است.
این پژوهش در «Communications Biology» به چاپ رسید.
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب