كارنامه آموزشی شاد بررسی شد؛
شاد پاسخ به مقتضیات بود و نه مطلوبات
به گزارش بی بی سرور فعالان فضای مجازی در یک نشست هم اندیشی با بررسی کارنامه فعالیت شبکه آموزشی شاد، انحصارگری آموزش و پرورش در این عرصه و هم مشکلات زیرساخت های ارتباطی این شبکه را مورد انتقاد قرار دادند.
به گزارش بی بی سرور به نقل از مهر، سی وهفتمین محفل هم افزایی فعالان فضای مجازی پاک این هفته به مبحث نقص های اجرای شبکه آموزش دانش آموزان با محوریت بررسی مشکلات موجود بر سر راه استفاده کارآمد همه دانش آموزان از «شاد» اختصاص یافت. فعالان فضای مجازی با برشمردن نقایص در ارتباط با شبکه «شاد» به علت آنکه این شبکه به جای پلت فرم آموزش مجازی از یک پلت فرم پیام رسانی بهره می برد، تاکید نمودند که علیرغم همه مشکلات، «مجموعه جامعه فنی و فرهنگی، این اعتقاد را دارد که علیرغم همه نقص ها، شبکه شاد می تواند در نظام آموزش کشور اثرگذار باشد و باید پشتیبانی شود.» آموزش و پرورش آمادگی لازم برای ورود به فضای مجازی را نداشت محمدحسین انتظاری، پژوهشگر سیاستگذاری فضای مجازی در این جلسه ضمن اشاره به اینکه قبل از کرونا درباره آموزش مجازی در کشور، نگاه لوکس و مکمل وجود داشت، افزود: کرونا سبب شد که به آموزش مجازی توجه ویژه شود. وی با اشاره به اینکه سال قبل وزارت ارتباطات تفاهمنامه ای با وزارت آموزش و پرورش منعقد کرد و قرار بود تا انتهای آن سال دسترسی را برای همه مدارس ایجاد و مدارس را هوشمند کند، اظهار داشت: همان زمان انتقادات جدی به این مورد وارد شد که اصلاً تعریف هوشمند سازی مدارس چیست نهایتاً آنچه که عنوان شد این بود که یک دسترسی به مدارس برای اینترنت داده شود. قرار بود تا انتهای سال ۹۸ این وعده اجرایی شود اما هنوز هم می بینیم که بسیاری از مدارس مشکل دارند و عملاً آن تفاهمنامه به اجرا نرسید و حتی با فشار کرونا هنوز هم خیلی جاها با مشکل مواجهند. انتظاری ضمن اشاره به اینکه تمامی کم کاری های دولتی با انتشار کرونا عیان شد، افزود: کرونا سبب شد که بسیاری از دستگاه ها نشان دهند که آمادگی ورود به عصر فضای مجازی را ندارند. برای مثال وزارت آموزش و پرورش نشان داد که آمادگی لازم را برای ورود به فضای مجازی نداشته است. مشکل اصلی این است که آموزش و پرورش اقتضاعات حوزه فضای مجازی را درست متوجه نشده است. در حالیکه برای انتقال آموزش از فضای حقیقی به فضای مجازی، باید روش ها تغییر یابد اما آموزش و پرورش تلاش کرده است که نگاه سلسه مراتبی و سنتی خودش در فضای حقیقی را عیناً در فضای مجازی بازتولید کند و بسیاری از ایراداتی که الان در آموزش مجازی با آن مواجه هستیم، به علت همین نگاه است. وی با اشاره به اینکه وزارت آموزش و پرورش، «شاد» را در دل خودش و با مالکیت خودش ایجاد کرد، اظهار داشت: پیش از این قرار بود برای آموزش مجازی از سایر پیام رسان های بومی هم استفاده شود، اما همه پیام رسان ها کنار گذاشته شدند و «شاد» به صورت انحصاری در دل آموزش وپرورش رشد پیدا کرد. ایجاد شبه انحصار در نظام آموزش مجازی کشور این پژوهشگر فضای مجازی با تکیه بر اینکه این نگاه تصدی گرانه از قدیم در آموزش و پرورش وجود داشته است، افزود: به علت این رویکرد، حتی در خارج از مدارس هم آموزش الکترونیک، هیچگاه وضعیت مناسبی پیدا نکرد؛ چون که آموزش و پرورش به دنبال حفظ تصدی گری خود بود و بنابراین در مقابل توزیع نرم افزارهایی که از این وزارتخانه مجوز می گرفتند، مقاومت می کرد. انتظاری افزود: متأسفانه پرونده وزارت آموزش و پرورش در حوزه آموزش مجازی همیشه با یک رویکرد سنتی و نامناسب همراه بوده است، اظهار داشت: الان هم این رویکرد امتداد پیدا کرده و منجر به ایجاد شبه انحصاری در زمینه آموزش مجازی با «شاد» شده است. بنابراین امتیازات ویژه ای همچون ترافیک مجانی برای این شبکه تعریف شده که بازی نامتوازنی را میان «شاد» و سایر بازیگران این حوزه بوجود آورده است. وی خیلی از ناکارآمدی ها و ایرادات و انتقاداتی که «شاد» با آن مواجه می باشد را در ارتباط با این انحصار دانست و تصریح کرد: اگر اجازه می دادیم در این حوزه، دیگران هم وارد شوند و نوآوری و عرضه خدمات داشته باشند و آموزش و پرورش هم تنها نقش تنظیم گر داشت، شاهد ایجاد یک رقابت سالم در حوزه آموزش مجازی کشور بودیم. این پژوهشگر اظهار داشت: کرونا فرصتی ایجاد کرد که ما رویکردهای سنتی را اصلاح نماییم اما در آموزش و پرورش این اتفاق نیافتاد و رویکرد سنتی به جد ادامه یافت. آموزش مجازی می توانست نقطه عطف در آموزش و پرورش باشد اگر این وزارتخانه در نقش یک تنظیم گر به بازیگران مختلف مجوز می داد و یک رقابت سالم ایجاد می کرد. وی ضمن اشاره به دفاع آموزش و پرورش از این تصمیم با عنایت به مدت زمان محدود برای عرضه یک سیستم قوی و همکاری با یک اپراتور برای پشتیبانی آن، اظهار داشت: پیام رسان های داخلی معتقدند که توانایی پشتیبانی از درخواست های آموزش مجازی را داشتند و در صورتیکه به آنها مجوز داده می شد، فضا برای عرضه خدمات گشایش یافته و عرضه خدمات تقویت می شد. اما وزارت آموزش و پرورش با قرارداد ۱۵ ساله که با پیمانکار «شاد» بست، نقش تنظیم گری خویش را از بین برد. به قول انتظاری، زیرساخت اصلی شبکه «شاد»، یک زیرساخت پیام رسانی و نه آموزش مجازی است. این درحالی است که استارت آپ های زیادی با محوریت آموزش در کشور وجود دارد که می شد در آموزش مجازی به آنها باز داد و آنها را فعال کرد. در این صورت شاهد نقش تنظیم گری وزارت آموزش و پرورش و ایجاد عدالت آموزشی و رقابت سالم در این عرصه بودیم. لزوم تقویت استقلال و حاکمیت آموزش کشور محمدمهدی حبیبی عضو هیئت مدیره جمعیت توسعه گران فضای مجازی پاک هم در این جلسه اظهار داشت: ما اگر بتوانیم پلتفرمی مانند «شاد» را به نحوی جلو ببریم که یکی از پلت فرم های قوی کشور باشد، بخش خوبی از استقلال و حاکمیت آموزش کشور در اختیار خودمان خواهد بود. وی با اخطار درمورد برخی اقدامات از جانب عده ای برای عرضه بورس تحصیلی خارج از کشور به دانش آموزان دبیرستانی به صورت آنلاین، اظهار داشت: باید به این موضوعات بیشتر توجه گردد. حبیبی ضمن اشاره به حضور بیشتر از ۱۲ میلیون دانش آموز بر بستر آموزش مجازی «شاد» اظهار داشت: باید ایرادات این شبکه به صورت واقعی حل شود. چون که ما این شبکه را یکی از المان های قدرت در فضای مجازی می دانیم. وی ضمن اشاره به انتقادی که به شبکه «شاد» می شود، افزود: مبحث این است که ریشه «شاد» پیام رسان بوده و شبکه آموزشی نیست و تاکید بر این است که اگر قرار بود انحصاری هم در این عرصه اتفاق بیافتد، بهتر بود که از راه یک پلت فرم در حوزه آموزش مجازی انجام می شد. این فعال فضای مجازی با اشاره به اینکه البته گام آموزش و پرورش برای فراهم کردن این زیرساخت برای این حجم استفاده از آموزش مجازی، جای تقدیر دارد، اظهار داشت: اگر بستر «شاد» نبود الان دانش آموزان باید به جای اینکه بستر بومی از شبکه های خارجی استفاده می کردند. وی پیام رسان ها را طلایه داران استقلال فضای مجازی کشور عنوان نمود و اضافه کرد: برخی حتی دنبال این بودند که شاد نباشد و بروند دنبال واتس اپ و اینستاگرام و تاکیدشان این بود که همه چیز را خارجی ها انجام دهند. هنوز هم به دنبال این هستند که بگویند دیدید پروژه های داخلی شکست خورد و ما نمی توانیم این بخش را توسعه دهیم اما ما افتخار می نماییم به همه کدنویسان و برنامه نویسان کشورمان و تاکیدمان این است که باید موانع این پروژه برطرف شود. «شاد» پاسخ به مقتضیات بود و نه به مطلوبات رسول جلیلی عضو حقیقی شورایعالی فضای مجازی هم در این جلسه با تکیه بر اینکه «شاد» پاسخ به مقتضیات بوده و نه پاسخ به مطلوبات، افزود: اگر شاد نبود به جای این امکانات نسبی که دانش آموزان الان در اختیار دارند باید از تلگرام، واتس اپ و اینستاگرام استفاده می شد. این ۳ شبکه از نظر فنی شاید بهتر باشند اما نامطلوب تر هم هستند. وی با اشاره به اینکه باید از وزیر آموزش پرورش برای بنیانگذاری «شاد» قدردانی نمود، اضافه کرد: وزرای گذشته ظرف ۹ سال گذشته این کار را انجام ندادند. البته یک بحث هم در ارتباط با کیفی بودن و مشکلات این شبکه است که بحث دیگری است. اما اصل بنای «شاد» کار درستی بود. به قول جلیلی، اینکه معماری شبکه «شاد» متمرکز است، یکی از اشکالات این شبکه است، چون که معماری متمرکز به درد این شبکه نمی خورد و بهتر است که یک سامانه با معماری کاملاً توزیع شده، در این حوزه اجرا می شد. از طرفی، وزارت آموزش و پرورش باید از سایر پیام رسان های داخلی بخواهد به این پلت فرم سرویس دهند و پیام رسان های بومی هم خودشان را از این طریق معرفی کنند. دغدغه فرهنگیان در «شاد» سید مهدی خزائی، فعال فرهنگی هم در این جلسه، توجه به آموزش مجازی را برای ارتقای کیفیت و عدالت آموزشی یک لزوم اساسی عنوان نمود و اظهار داشت: در کارنامه «شاد» آنچه که واضح است این است که با وجود گام هایی که برداشته شده اما موفقیت های چندانی حاصل نشده است. وی با اشاره به اینکه «شاد» را به هیچ عنوان نمی توان یک پلت فرم آموزشی (LMS) دانست، اظهار داشت: این شبکه یک تصویری از عرضه خدمات است که با عنایت به مقتضیات زمان پاسخگوی جمع کثیری از دانش آموزان است. خزائی ضمن اشاره به اینکه این شبکه در حوزه عدالت آموزشی هم موفق نبود، تصریح کرد: مدارس و مناطقی که به منابع مالی بهتری دسترسی دارند از شبکه ها و بسترهای دیگری به جز شاد استفاده می نمایند و مناطق کمتر برخورد به ناچار از پلت فرم «شاد» با کیفیت پایین تر بهره می برند. وی ضمن اشاره به بررسی سامانه «شاد» و حدود اختلالات فنی در آن از دیدگاه دانش آموزان و معلمان و مدیران اظهار داشت: اینکه «شاد» یک پیام رسان است و یا یک بستر آموزشی سوالی است که آموزش و پرورش هم پاسخ آنرا نمی داند. وزارت آموزش و پرورش «شاد» را «شبکه اجتماعی دانش آموزان» معرفی می کند و دست اندرکاران «شاد»، آنرا «شبکه آموزشی دانش آموزان» می دانند و این دوگانگی در جهت گیری است. اینکه این شبکه را یک بستر اجتماعی پیام رسانی بدانیم با آنکه آنرا یک شبکه آموزشی بنابر اهداف آموزشی، بدانیم دو رویکرد متفوات و در نقطه مقابل هم است. مشکلات فنی «شاد» چیست این فعال فرهنگی مشکلات فنی بر اساس تجارت زیسته در بستر «شاد» را سرعت پایین شبکه بخصوص در زمان آپلود فایل ها عنوان نمود و اظهار داشت: تعداد کندی های شبکه بیشتر از سایر شبکه ها است و مکانیزم عضویت در این شبکه هم جای سوال دارد. چرا هرکس که دوست داشته باشد می تواند عضو این شبکه شود، این امنیت شبکه را با مشکل روبرو می کند. وی اظهار داشت: در این شبکه مدیران ابزاری برای کنترل و نظارت آموزشی ندارند؛ هیچ جایگاهی برای کادر آموزش درنظر گرفته نشده است و نبود نسخه IOS و عدم امکان جستجوی مطالب گروه و نبود جریان تعاملی از دیگر مشکلات این شبکه است. خزائی ضمن اشاره به نبود ابزار برای عرضه بازخورد به تکالیف دانش آموزان در این شبکه اضافه کرد: تماسهای صوتی و تصویری پس از گذشت ۱۷ دقیقه در شاد گرفتار مشکل می شود و این شبکه محتوای غنی ندارد. وی اظهار داشت: آمار غیررسمی از نرخ حضور دانش آموزان در «شاد» برای بالاترین حضور ۷۵ درصد و برای پایین ترین فعالیت ۲۹ درصد است که در ارتباط با استان سیستان و بلوچستان می شود. این فعال فرهنگی تصریح کرد: علیرغم همه مشکلات این سامانه ما معتقدیم که اگر دانش آموزی بخواهد یاد بگیرد، یاد می گیرد و جامعه فرهنگی، این اعتقاد را دارد علیرغم همه نقص ها، شاد می تواند اثرگدار باشد و باید پشتیبانی شود. وزارت ارتباطات، زیرساخت های شاد را به درستی تأمین نکرد در این جلسه مهدی امیری کارشناس فضای مجازی هم ضمن اشاره به مشکلات «شاد» اظهار داشت: تجربه شبکه «شاد» در همان خدمات پایه نشان داد که سیستم بعضاً گرفتار مشکل می شود و دانش آموزان ناچار به پلت فرم های دیگر خارجی رجوع می کنند. وی ادامه داد: در شاد سرویسهای آپلود و دانلود فایل تکست گرفتار مشکل می شود و در پیک ترافیک گرفتار مشکل می شود. امیری با اشاره به اینکه البته ما هیچگاه تجربه شاد را نداشتیم، اظهار داشت: تابحال هیچگاه مصرف پهنای باندی به این اندازه را به صورت همزمان تجربه نکردیم. نمودارهای پیک مصرف کاربران هم نشان داده است که دولت یا نهادهایی که وظیفه تأمین زیرساخت های ارتباطی را داشتند، یک روال عادی را پیش گرفتند و یک امکانات فوق العاده ای برای این شبکه فراهم نکردند. وی اظهار داشت: سرمایه گذاری در شاد بی نظیر است و این سرمایه گذاری قابل مقایسه با سرمایه گذاری دولت برای پشتیبانی از پیام رسان های بومی، نیست. به قول وی، این تحول بنیادی اگر تقویت شود، ما مطمئن هستیم به جاهای خوبی در این عرصه می رسیم. این فعال فضای مجازی اظهار داشت: ما خیلی وقت ها در انتقاد داخلی ها، گرفتار افراط می شویم و سبب می شود تیم پشتیبانی کننده ضربه بخورد و علاوه بر آن فضای مسمومی ایجاد می شود. باید در کنار پیشنهادات ارزشمند ای که برای توسعه شاد داریم، حواسمان باشد چه چیزی را مقایسه می نماییم و تعصب نسبت به تولید داخل را رعایت نماییم. در عین حال که حواسمان به رشد و ارتقای کیفی آن باشد. سند ۲۰۳۰ از سند ۱۴۱۰ پیشی گرفت پرهام فرهنگ وصال کارشناس حقوق تجارت بین الملل هم در این جلسه با تکیه بر اینکه باید تکلیف اپلیکیشن «شاد» بعنوان یک پیام رسان یا یک بستر آموزشی مشخص شود، نسبت به سند توسعه ۲۰۳۰ اخطار داد و اظهار داشت: ۵ روز پیش یونسکو برای پیشبرد سند ۲۰۳۰، آموزش مجانی بدون مرز گذاشت. این سند در حال پیشروی است اما سند توسعه آموزش ۱۴۱۰ ما اصلاً دیده نمی گردد و ما در این حوزه خیلی عقب هستیم. وی ضمن اشاره به اینکه علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد، افزود: شاید هم اکنون متوجه نباشیم اما چشم روی هم بگذاریم تا ۱۰ سال دیگر، عمق فاجعه در نظام آموزشی را خواهیم دید. بنابراین بهتر است که مسؤلان نگاه دقیق تری در این عرصه داشته باشند. در این جلسه از مسؤلان شبکه شاد هم دعوت شده بود که به رغم هماهنگی ها، در این نشست حضور نیافتند.
منبع: bbserver.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب